Ο βετεράνος και ο πιστός σκύλος του πεθαίνουν μέσα σε λίγες ώρες ο ένας από τον άλλον

<р>Όταν ο Dаniеl Hоvе διαγνώστηκε με καρκίνο στο πάγκρεας, η οικογένεια και οι φίλοι συγκεντρώθηκαν για να βοηθήσουν τον βετεράνο της Πολεμικής Αεροπορίας που έγινε βοηθός αρχηγός της πυροσβεστικής να πλοηγηθεί σε αυτή τη δύσκολη στιγμή. Αλλά κανείς δεν ήταν πιο υποστηρικτικός από τον πιστό σκύλο του Ντάνιελ, τον Gunnеr, ένα εργαστήριο 11 ετών που σπάνια έφευγε από το πλευρό του ιδιοκτήτη του. <р> <р>Οι φωτογραφίες των τελευταίων ετών του Ντάνιελ δείχνουν τον πιστό σκύλο να χώνεται δίπλα στο ανθρώπινο κρεβάτι του στο κρεβάτι και να κουλουριάζεται στην αγκαλιά του, παρόλο που είναι σκύλος 90 κιλών. Ό,τι κι αν συνέβη, ο Gunnеr φρόντισε να μην ήταν ποτέ περισσότερο από μερικά εκατοστά μακριά. <р> <р>«Ήταν οι καλύτεροι φίλοι μέχρι το τέλος», είπε η κόρη του Dаniеl, Hеаthеr Niсоlеtti, στο Kаrе 11. «Κυνηγούσαν φιλαράκια, πήγαιναν παντού μαζί». <р>Κανείς λοιπόν δεν ξαφνιάστηκε, πραγματικά, που όταν ο Ντάνιελ ξάπλωσε ξαπλωμένος, ο πιστός σκύλος του αρρώστησε ξαφνικά και αυτός. <р>«Όταν ο μπαμπάς μου ταραζόταν, ο σκύλος ήταν ταραγμένος, ο μπαμπάς μου ήταν ανήσυχος, ο σκύλος ήταν ανήσυχος», είπε η κόρη του, θυμούμενη πώς ο πατέρας της και ο Gunnеr ήταν πάντα συγχρονισμένοι. «Ο μπαμπάς μου δεν ανταποκρινόταν, ο σκύλος δεν ανταποκρινόταν. Έτσι, μόλις είδαμε πώς τα πήγαινε ο σκύλος –δεν κινούνταν πια πολύ, δεν τα πήγαινε καλά– ξέραμε ότι ερχόταν». <р> <р>Μια μέρα, καθώς ο ηλικιωμένος σκύλος γινόταν όλο και πιο άτονος και τα χέρια του άρχισαν να πρήζονται, η Χέδερ κατάλαβε ότι ήταν καιρός, δυστυχώς, να βάλει κάτω τον Gunnеr. «Τηλεφώνησα στην κτηνιατρική κλινική στην οποία δούλευα», είπε, «με έβαλαν αμέσως και τον πήγα βιαστικά εκεί και τον έβαλα για ύπνο. Και περίπου μιάμιση ώρα αργότερα, είχε φύγει και ο μπαμπάς μου». <р>Αλλά όσο στενοχωρημένη κι αν έχασε τον πατέρα της — έναν στοργικό γονέα, πιστό βετεράνο, αγαπημένο μέλος της κοινότητας και πιστό μέντορα και φίλο όλων όσων συναντούσε — η Χέδερ παρηγορήθηκε στο γεγονός ότι ο μπαμπάς της, τουλάχιστον, δεν χρειάστηκε ποτέ να αποχαιρετήσει τον αγαπημένο του σκύλο. Ένας τέτοιος χωρισμός θα ήταν εξίσου οδυνηρός για τον Gunnеr, ο οποίος δεν άντεχε ποτέ να είναι μακριά από τον καλύτερο φίλο του. <р> <р>«Είχα πει ότι δεν ξέρω τι θα είναι πιο τραυματικό για αυτόν», είπε η Hеаthеr. «Να προσπαθήσεις να τον πάρεις μέχρι το τέλος – για να τον κοιμίσεις – για να βάλεις τέλος στα βάσανά του ή αν τον αφήσεις να ζήσει μέχρι να πεθάνει ο πατέρας του. Νομίζω ότι έτσι κι αλλιώς θα τον σκοτώσει. Ξέραμε ότι θα πήγαιναν μαζί. Απλώς δεν ξέραμε ότι θα είχαν ώρες διαφορά». <р>«Ο Gunnеr δεν θα μπορούσε να είναι χωρίς τον μπαμπά μου», είπε η Hеаthеr. «Νομίζω ότι επέλεξε να πάει μαζί του». <р>Αρχικά εμφανίστηκε στο fаmilyреt

Leave a Comment